- найсап
- ир. зат.Ант ұрған, бұзық, оңбаған, нысапсыз.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
найсап
Смотреть что такое "найсап" в других словарях:
найсап — (Қарақ., Тақт.) жексұрын, оңбаған. Ол өзі бір н а й с а п адам (Қарақ., Тақт.). Әй, кім де болсаң бері шық! Шық, малғұн! – деп ақырып жіберді ол есікті қамшымен бір тартып, – ой, н а й с а п, аруақты қорлап, қарашы мұның! (А. Нұрм., Құл. аж., 31) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
нағылет — ар. зат. Қарғыс атқан, жексұрын, найсап … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
наясап — (Алм., Шел.) найсап, дөрекі. Өзің бір ұятты білмейтін н а я с а п адам екенсің (Алм., Шел.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
асасы — қыст. жерг. Асылы, сірә. – Жеңеше, бір ашуыңызды беріңіз! Елміз ғой, бір тентекке әліміз жетуге керек, а с а с ы! (С. Елубай, Ақ боз., 24). – Найсап, ақылмен іс қылуға керек. Оңбассың, а с а с ы! Оңбассың! – деп теріс айналып жүре берді (Бұл да) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
